Przypominamy o zakazie wypalania roślinności na polach, łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie torfowisk i trzcin. Wypalanie traw i zarośli jest prawnie zabronione. Jest to jeden z najbardziej brutalnych sposobów niszczenia środowiska przyrodniczego.

Wypalanie roślinności powoduje wielkie szkody w środowisku:

- pożary traw i zarośli mogą przenieść się do zabudowań mieszkalnych, co powoduje duże niebezpieczeństwo zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt,

- w pożarach giną ptaki oraz niszczone są ich miejsca lęgowe,

- wypalanie traw powoduje wyjaławianie gleby oraz niszczenie pożytecznych owadów, co w konsekwencji powoduje obniżenie plonów roślin,

- giną zwierzęta domowe i leśne, które przypadkowo znajdują się w zasięgu pożaru,  płomienie niszczą miejsca bytowania zwierząt, m.in. bażantów, kuropatw, zajęcy, saren,

- w płomieniach ginie wiele pożytecznych kręgowców, m.in.  żaby, jaszczurki, krety, jeże, zające, lisy, nornice, ryjówki i inne drobne gryzonie oraz bezkręgowców, m.in. dżdżownice, które użyźniają glebę, pająki, wije i inne owady,

- pożary wywołane podpalaniem traw są głównym i najczęstszym zagrożeniem dla naszych lasów, ogień szybko rozprzestrzenia się na duże połacie cennych drzewostanów, po pożarze las odradza się przez dziesiątki lat,

- powstający dym podczas wypalania roślinności może być przyczyną wypadków samochodowych, zwłaszcza w pobliżu dróg,

Wypalania traw i wszelkiej roślinności zabraniają:

- ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1098), art. 124 stanowiący, że „zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów” i art. 131 stanowiący, że każdy kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary podlega karze przewidzianej w ustawie;

- ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 672), art. 30 ust. 3 stanowiący, że „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”;

- zgodnie z art. 82 § 3 i 4 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2008), „kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu (…) oraz kto wypala trawy, słomę lub pozostałości roślinne na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów, bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym” podlega karze przewidzianej w ustawie.

Dbajmy o środowisko naturalne i nasze najbliższe otoczenie!